غزل تازه من تازه شدن از لج تو

گفته باشم از این پس نه تو نه من از لج تو

تو که با مستی هفتاد دو تن رقصیدی

شده ام عاشق هفتاد و دو زن از لج تو

گفتی از مرد دهل دار بدت آمده است 

این دهل و این دن د د د دن از لج تو

زدم آتش به دار و ندارم لیلا 

عکس لیلا سه عدد بیست تومان از لج تو

بیت آخر غزل خودکشی من شده است

هی نگو از لج کی قاعدتا از لج تو

شنیده بودم همین اطراف حوالی خاطرات بیتوته کردی

سلام حاجی .از تو بلاگفا ردتو گم کردم تا مدتی قبل از رضا سراغت رو گرفتم گفت تو خونه ی قدیمیش اردو زده.از بروبچه های قدیم کسی نیست .صبح تقریبا اکثر بلاگها رو چک کردم.مثه قدیم فقط سایت سایته مخ زنی هست و بس. هنوز کاغذ دیواری نزده بودم مثه موروملخ ریختن به ابراز چاکری.منم طبق معمول نخونده ریختم سطل زباله .

راستی خوشحالم که هستی

پروانه ای را میشناسم که بالهایش را کند تا کرم شود.

نشد!

پروانه ای شد که بالهایش را کنده تا کرم شود.

خوشحالم میبینمت باز...

بعد از این چند قرن و  ربع به ساعتِ بی وقتی

مجوی باده وساغر بکنج خلوت من /که مستی من بیدل با این سخنها نیست// سلام قشنگ و دلنشین بود اگه فرصت کردی به وبلاگ من سری بزن و انتقاد کن /// خوشحال میشم //nafas@

 شما زيباهستي و زيبا مي انديشي و زيبا مينويسي..و من زيبايي را ارج مي گذارم..سلام و درود بر انديشه هاي زيبا و باك..dr ahmad